کد مطلب:189008 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
شکوفایی نهضت حسینی
نهضت حسینی علیه السلام یك اقدام بزرگ اجتماعی برغم حاكمیت حزب عثمانیه بود. این نهضت كه یك جریان فكری و اجتماعی پدید آورد و یك فرهنگ ستم ستیزی را بارور ساخت؛ بیشترین خطر را برای حاكمان اموی پدیدار ساخت. امامان معصوم بعد از حسین بن علی (علیهما السلام) تلاش داشتند نهضت عاشورا را هماره زنده نگه دارند و با یاد و آرمان امام، اهداف امام را از نهضت با شكوهش شفاف سازند.
یكی از تلاش های محوری عترت شكوفا ساختن فرهنگ عاشورا و
[ صفحه 210]
استقرار اهداف نهضت حسینی علیه السلام بود. زنده كردن نام و یاد حسین یعنی زنده كردن اهداف حسین علیه السلام یعنی شورش علیه ستمگران. این فرهنگ بعد از نهضت امام حسین علیه السلام توسط عترت دنبال شده است. همه عترت تلاش نموده اند با شیوه های گوناگون نهضت حسینی را تداوم بخشند. شخص باقر العلوم علیه السلام حادثه عاشورا را شاهد و حوادث تلخ آن را به خاطر داشت و هماره بازگو می كرد. از زبان حضرت این گونه نقل می كنند كه من در آن زمان چهار ساله بودم آن حوادث را به خاطر دارم! [1] .
باقر العلوم علیه السلام در این باره این گونه تلاش می كند: جابر بن یزید می گوید: همراه باقر العلوم علیه السلام بودم كه عازم حیره (نجف) بود. در بین راه هنگامی كه به كربلا رسیدیم فرمودند: هذه روضة من ریاض الجنة لنا و لشیعتنا و حفرة و من حفر جهنم لاعدائنا [2] «اینجا (كربلا) باغی از باغ های بهشت برای ما و شیعیان ما، و گودالی از گودال های جهنم برای دشمنان ما می باشد.» این موضع گیری؛ یعنی در كربلا دو جبهه حق و باطل با هم چالشگری نموده اند. این موضع گیری؛ یعنی آن جبهه ای كه در كربلا به فرجام نیك و پیروزی رسیده است؛ نهضت حسین علیه السلام و هواداران حسینی می باشد، كه این جریان همواره تداوم دارد.
در مورد ترغیب به زیارت حسین علیه السلام می فرماید: شیعیان ما را دستور دهید به زیارت حسین علیه السلام بروند، كه زیارت حسین علیه السلام بر هر كس كه وی را امام می داند لازم است، مروا شیعتنا بزیارة الحسین بن علی و زیارته مفروضة علی من اقر للحسین بالامامة. [3] «شیعیان ما را به زیارت حسین
[ صفحه 211]
وادار سازید، زیرا زیارت حسین علیه السلام بر كسانی كه حسین را امام خویش می دانند لازم است.» زیارت حسین رفتن، یعنی زنده كردن آرمان ها و اهداف حسین علیه السلام. به همین خاطر دشمنان عترت هر گاه فرصت فراهم می كنند، مردم را از زیارت حسین علیه السلام محروم می سازند.
امام در بر پایی مراسم و یاد و عزای حسین علیه السلام می فرماید: من ذرفت عیناه علی مصاب الحسین و لو مثل جناح البعوضه غفرالله له ذنوبه. [4] «كسی كه در رثای حسین علیه السلام اشك چشمانش روان شود و یا بمقدار یك پشه اشك آلود شود، گناهانش بخشیده است.» این سخن یعنی تداوم راه حسین علیه السلام، یعنی زنده كردن فرهنگ ستم سوزی نهضت حسینی علیه السلام.
من كان لنا محبا فلیرغب فی زیارة قبر الحسین علیه السلام فمن كان للحسین محبا زوارا عرفناه بالحب لنا اهل البیت. [5] «هر كس به عترت علاقه مند است باید به زیارت حسین علیه السلام علاقه مند باشد كه معیار محبت به اهل بیت محبت به حسین و علاقه مندی به زیارت حسین علیه السلام است».
همچنین می فرماید: ان الله عوض الحسین علیه السلام من قتله ان الامامة من ذریته و الشفاء فی تربته و اجابة الدعاء عند قبره و لا تعد ایام زائریه جائیا و راجعا من عمره. [6] «خدای سبحان در عوض فداكاری حسین علیه السلام چهار چیز به وی عطا نمود؛ امامت را در ذریه وی قرار داد. شفا را در تربت وی نهاد، اجابت دعا را زیر قبه وی قرار داد، مقدار وقتی كه زائر حسین علیه السلام صرف زیارت حسین علیه السلام می كند از عمر وی به حساب نمی آورد».
[ صفحه 212]
امام باقر علیه السلام می فرماید: فزوروا قبورنا بالغاضریة. [7] «مزارهای ما را در غاضریه (كربلا) زیارت كنید.» كه ترغیب به زیارت حسین ترقیب به حماسه سازی و تداوم راه حسین علیه السلام می باشد. این تلاش نیز بعد دیگری تلاش های اجتماعی حضرت می باشد.
یكی از تلاش های محوری عترت شكوفا ساختن فرهنگ عاشورا و
[ صفحه 210]
استقرار اهداف نهضت حسینی علیه السلام بود. زنده كردن نام و یاد حسین یعنی زنده كردن اهداف حسین علیه السلام یعنی شورش علیه ستمگران. این فرهنگ بعد از نهضت امام حسین علیه السلام توسط عترت دنبال شده است. همه عترت تلاش نموده اند با شیوه های گوناگون نهضت حسینی را تداوم بخشند. شخص باقر العلوم علیه السلام حادثه عاشورا را شاهد و حوادث تلخ آن را به خاطر داشت و هماره بازگو می كرد. از زبان حضرت این گونه نقل می كنند كه من در آن زمان چهار ساله بودم آن حوادث را به خاطر دارم! [1] .
باقر العلوم علیه السلام در این باره این گونه تلاش می كند: جابر بن یزید می گوید: همراه باقر العلوم علیه السلام بودم كه عازم حیره (نجف) بود. در بین راه هنگامی كه به كربلا رسیدیم فرمودند: هذه روضة من ریاض الجنة لنا و لشیعتنا و حفرة و من حفر جهنم لاعدائنا [2] «اینجا (كربلا) باغی از باغ های بهشت برای ما و شیعیان ما، و گودالی از گودال های جهنم برای دشمنان ما می باشد.» این موضع گیری؛ یعنی در كربلا دو جبهه حق و باطل با هم چالشگری نموده اند. این موضع گیری؛ یعنی آن جبهه ای كه در كربلا به فرجام نیك و پیروزی رسیده است؛ نهضت حسین علیه السلام و هواداران حسینی می باشد، كه این جریان همواره تداوم دارد.
در مورد ترغیب به زیارت حسین علیه السلام می فرماید: شیعیان ما را دستور دهید به زیارت حسین علیه السلام بروند، كه زیارت حسین علیه السلام بر هر كس كه وی را امام می داند لازم است، مروا شیعتنا بزیارة الحسین بن علی و زیارته مفروضة علی من اقر للحسین بالامامة. [3] «شیعیان ما را به زیارت حسین
[ صفحه 211]
وادار سازید، زیرا زیارت حسین علیه السلام بر كسانی كه حسین را امام خویش می دانند لازم است.» زیارت حسین رفتن، یعنی زنده كردن آرمان ها و اهداف حسین علیه السلام. به همین خاطر دشمنان عترت هر گاه فرصت فراهم می كنند، مردم را از زیارت حسین علیه السلام محروم می سازند.
امام در بر پایی مراسم و یاد و عزای حسین علیه السلام می فرماید: من ذرفت عیناه علی مصاب الحسین و لو مثل جناح البعوضه غفرالله له ذنوبه. [4] «كسی كه در رثای حسین علیه السلام اشك چشمانش روان شود و یا بمقدار یك پشه اشك آلود شود، گناهانش بخشیده است.» این سخن یعنی تداوم راه حسین علیه السلام، یعنی زنده كردن فرهنگ ستم سوزی نهضت حسینی علیه السلام.
من كان لنا محبا فلیرغب فی زیارة قبر الحسین علیه السلام فمن كان للحسین محبا زوارا عرفناه بالحب لنا اهل البیت. [5] «هر كس به عترت علاقه مند است باید به زیارت حسین علیه السلام علاقه مند باشد كه معیار محبت به اهل بیت محبت به حسین و علاقه مندی به زیارت حسین علیه السلام است».
همچنین می فرماید: ان الله عوض الحسین علیه السلام من قتله ان الامامة من ذریته و الشفاء فی تربته و اجابة الدعاء عند قبره و لا تعد ایام زائریه جائیا و راجعا من عمره. [6] «خدای سبحان در عوض فداكاری حسین علیه السلام چهار چیز به وی عطا نمود؛ امامت را در ذریه وی قرار داد. شفا را در تربت وی نهاد، اجابت دعا را زیر قبه وی قرار داد، مقدار وقتی كه زائر حسین علیه السلام صرف زیارت حسین علیه السلام می كند از عمر وی به حساب نمی آورد».
[ صفحه 212]
امام باقر علیه السلام می فرماید: فزوروا قبورنا بالغاضریة. [7] «مزارهای ما را در غاضریه (كربلا) زیارت كنید.» كه ترغیب به زیارت حسین ترقیب به حماسه سازی و تداوم راه حسین علیه السلام می باشد. این تلاش نیز بعد دیگری تلاش های اجتماعی حضرت می باشد.
[1] تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 248.
[2] دلائل الامامه، ص 221، منتهي الآمال، ج 2، ص 199.
[3] كامل الزيارات، ص 236، باب 43، حديث اول.
[4] بحار، ج 44، ص 193.
[5] وسائل، ج 10، ص 336.
[6] وسائل، ج 10، ص 329.
[7] كامل الزيارات، ص 452.